Oysa, yine de saat altı olunca, onaylanmayı bunca istediğim için törenlere karşı hep böylesine titizlik gösterdiğimden kapıcıyı selamlamak için şapkama dokununca ve boğazıma dek düğmelerimi iliklemiş, çenelerim morarmış, gözlerim sulanarak rüzgara karşı eğilip selam verdiğimde, küçük bir sekreterin dizlerime sarılıp yatmasını istiyorum; en sevdiğim yemeğin ciğer ve domuz kızartması olduğunu düşünüyorum; böylece sık sık içki evlerine rastgelinen, gelip gecen gemi gölgelerinin düştüğü ve kavgacı kadınların bulunduğu ırmak kıyısına, dar sokaklara yöneliyordum.
Ama aklımı başıma toplayarak kendi kendime, Bay Prentice dörtte, Bay Eyres dört buçukta diyorum. Balta kütüğe inmeli, meşe ortasına dek yarılmalı. Yeryüzünün ağırlığı benim omuzlarımda. İşte kalem kağıt, tel sepetteki mektupların üzerine imzamı atıyorum, ben, ben, ve yine ben.
skip to main |
skip to sidebar
İzleyiciler
Blog Arşivi
Hakkımda
- âşık meyhâni
- "Niye daha zor, neden, o sözcükleri bulmak, hem sevecen hem içten, ya da en azından, ne kırıcı ne de yalan."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder